फकीर

*फकीर* 

नगरीमधला जुना मुहल्ला ;

गर्दीनी अति भरून गेला. 

मधोमधी हा पथ वाहे अन् ,

हाट दुतर्फा सजतो नित नव.   

नव्या हिकमती नवे नमुने ,

नवे रंग नी मोहक दावे. 

लढवुनी करण्या क्रेत्यांना सर !                

गढूनि गेले आपणिक जन. 

गर्दीतून ही अशा प्रभाती ;

मंद झुळूक ये हवी हवीशी. 

कानी आली जिच्यासवे अन् ,

गभीर गीती ' बुल्लेशा ' ची. 

रुमाल हिरवा डोकी साजे ,

रुळूनी मणी तो कंठही विलसे. 

हाती चिमटा गात चालला ; 

गूढ काफियाॅं असा फकिरा. 

बाजूस एका 'मोह ' चीजांचा ,

दुजा बाजूला 'क्षय ' गरजांचा. 

कविमन पाहे दुरुनी हा क्षण ;

हरखे होता 'त्या ' चे दर्शन. 

बाळ एक ये गर्दीमधूनी ;

दुडक्या चाली हसे निरंतर.  

फकीरासंगे चालत जाई ;

गम्मत म्हणुनी काही अंतर... 

रमे फकीरही त्याच्यासंगे ;

मोरपीस त्या देई अलगत.  

जणू सोपवी बाळालागी ; 

अनुभूतीचे सारे संचित .

----------------------------------------

*शब्द संदर्भ -

हाट -बाजार

क्रेते - गिऱ्हाईक 

आपणिक - दुकानदार

बुल्लेशा / बुल्ले शहा - पंजाबी सुफी संत

काफियाॅं - बुल्ले शहा या संताची आध्यात्मिक रचना. 

----------------------------------------
©अंजली दाबके